घोडा र घोडाहरू I
कविता By जीवित खड्का मगर
उसलाई पनि दुख्छ होला
तर दुख्यो भन्दैन
बोल्दैन मान्छेझैँ
बरू आफ्नै भाषामा रिसाउँछ
हिन्हिनाउँछ
बुर्कुसी मार्छ
दगुर्छ आफ्नै रफ्तारमा
उसकै पिठ्यूँमा लगाम समातेर
सानले बसेको मालिकबाट
चाबुक हान्न थालेपछि !
तर दुख्यो भन्दैन
बोल्दैन मान्छेझैँ
बरू आफ्नै भाषामा रिसाउँछ
हिन्हिनाउँछ
बुर्कुसी मार्छ
दगुर्छ आफ्नै रफ्तारमा
उसकै पिठ्यूँमा लगाम समातेर
सानले बसेको मालिकबाट
चाबुक हान्न थालेपछि !
उकालो-ओरालो बाटो होस्
या, अप्ठ्यारो भिरालोमा पनि
घोडाले मालिक बोक्नैपर्छ
ऊ स्वतन्त्र छैन
बाँधिनै पर्छ तबेलामा
जिनकाँटी खोले पनि !
या, अप्ठ्यारो भिरालोमा पनि
घोडाले मालिक बोक्नैपर्छ
ऊ स्वतन्त्र छैन
बाँधिनै पर्छ तबेलामा
जिनकाँटी खोले पनि !
घोडा चढ्ने मालिकहरू
जाति-जातिमा छन्
पार्टी-पार्टीमा छन्
जाति-जातिमा छन्
पार्टी-पार्टीमा छन्
घोडा चढ्ने मालिकहरू
मन्दिर - मन्दिरमा छन्
मस्जिद - मस्जिदमा छन्
मन्दिर - मन्दिरमा छन्
मस्जिद - मस्जिदमा छन्
घोडा चढ्ने मालिकहरू
चर्च - चर्चमा छन्
घर - घरमा छन्
घोडा चढ्ने मालिकहरू
गाउँ-गाउँमा छन्
सहर-सहरमा छन्
गाउँ-गाउँमा छन्
सहर-सहरमा छन्
रत, घोडा चढेका मालिकहरू
चोकचोक
र गल्ली-गल्लीमा
सालिक भएर आए
गजूर भएर दरबारमा
सिंहदरबारमा हजूर भएर आए !
चोकचोक
र गल्ली-गल्लीमा
सालिक भएर आए
गजूर भएर दरबारमा
सिंहदरबारमा हजूर भएर आए !
परिश्रमको पसिनाले भिजेको
ठेला परेका हातहरूमा
या, खडेरीले खाएको खेतझैँ
फुटेका आफ्नै कुर्कुच्चाहरूमा
तिमीले घोडेनाल ठोकेको देखेका छौ ?
ठेला परेका हातहरूमा
या, खडेरीले खाएको खेतझैँ
फुटेका आफ्नै कुर्कुच्चाहरूमा
तिमीले घोडेनाल ठोकेको देखेका छौ ?
आकाशै झुकाउने महंगीमा
बर्बरताको भारी पहाडजस्तो
तिमीले आफ्नै पिठ्यूँभरि
जिनकाँटी बोकेको देखेका छौ ?
बर्बरताको भारी पहाडजस्तो
तिमीले आफ्नै पिठ्यूँभरि
जिनकाँटी बोकेको देखेका छौ ?
तर म देखिरहेछु
घोडा बनाएर
उहिलेदेखि अहिलेसम्म
मालिक र सालिकहरूले
हामीमाथि नै घोडा चढिरहेको ..!
घोडा बनाएर
उहिलेदेखि अहिलेसम्म
मालिक र सालिकहरूले
हामीमाथि नै घोडा चढिरहेको ..!
Posted by Unknown
on 11:43 PM.
Filed under