लघुकथा:-मुक्ती

बिष्णु भुर्तेल 


कोठा सानो छ , त्यही कोठाको कुनामा भान्सा , विच्छ्यौना , एउटा टेवल अनि टेवलमाथी टिभी , केही थान किताब , असरल्ल छरिएका पत्रपत्रिका । टेलीभिजनमा एक नेता देखिए महिलाहरुको कार्यक्रमका प्रमुख अतिथी थिए उनि , उनले दियो जलाए , सबैको पालो पूगेपछी उनको पालो आयो भाषण गर्ने , उनि जंगिए 'महिलामाथी हुने हिंशा अक्षम्य हो , यस्ता अपराधीलाई कडा सजाय संविधानमा राख्न हामी प्रतिबद्ध छौ ।' बत्ती झ्याप्प गयो , ओसिएको सलाईले तिनचार पटकमा मैनबत्ती जलाउँदै झ्याल खोलेर हेरेँ । छिमेकमा उनै नेताको अलिशान महल थियो , त्यहाँ बत्ति जाने कुरा कहिल्यै हुँदैन । एउटा दृश्य देखियो , एउटी महिला अर्की महिलालाई कुट्दै थिईन , नेताजी भन्दै थिए ' पुन्यु तताएर डाम न तेल्लाई , यत्रो नेताको घरमा बुहारी भएर आउदा पनि केही दाईजो नल्याउने ।'

Posted by Unknown on 12:16 PM. Filed under feature, कथा/ लघुकथा . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0