मुक्तक र रुबाइेयतको सँगम
(मुक्तक)1)
मानव भइ असत्यको पोल खोल्नु पर्छ
पीर,मार्का अन्यायको बिरोध् बोल्नु पर्छ
सहि कुरा जस्तो होस् स्वीकार्य नै हुन्छ
आइे परे बिरोधमा जोखिम मोल्नु पर्छ ।
2)
यो अधरले त्यो अधरलाई चुम्न पाए हुन्थ्यो
अँगालोमा बाँधिएर झुम्न पाए हुन्थ्यो
आशक्ती र चाहनाको भोक नठान्नु है
एकार्काको हात समाइे घुम्न पाए हुन्थ्यो ।
( रुबाइेयत )
1 )
आउँछु भनी धेरै तिम्ले आश देखायौ
थोत्रो घर भएपनी बास देखायौ
मनका सारा पीडा पोखी साथ माँगेथेँ
बिडम्बना!आफ्नै तिम्ले लाश देखायौ ।
2)
थोरै खुशी बाँडेपनी मन भने रोइे रह्यो
आँखालाइे आँसुले निरन्तर धोइे रह्यो
सम्झाउँन खोज्ने ति हुल मनहरु
आज बिपत्तिमा साथ खोइे रह्यो ?
Posted by Unknown
on 9:49 AM.
Filed under