गज़ल:सक्दिन आफ्नै छाँयालाई ढोग्न I
किरण टि. लिम्बु
सक्दिन आफ्नै छाँयालाई ढोग्न,
कसरी सक्छु र मृत्युलाई रोक्न ?
पत्थर दिलले मुटुमा टेक्दा
सक्दिन पत्थरमा मायालाई रोप्न ||
श्रमको पसिना माटोमा सुक्दा
हुँदैन रैछ धर्तीलाई टोक्न ||
तृप्तिको सागर तृष्णामा सुक्दा
असम्भव रैछ सागरलाई जोख्न ||
खुसीका पलहरु विगतमा रहँदा
सकिन फेरी विगतलाई भोग्न ||
साँझले घामको किरणलाई लुछ्दा
सक्दिन रातलाई हातले छोप्न ||
Posted by Unknown
on 4:22 PM.
Filed under