डर
कबिता
----सबी श्रेष्ठ
सागरमा छु म आज
तिमी सगरमा छौ
र पनि अमिट छ,असीम छ
तिम्रो निस्वार्थ प्रेम
यो छाती भरि
न भुल्न सक्छु
न भुलाउन सक्छु
तिमि नै आधार हौ
मेरो चिनारीको
तिमी नै परिभाषा हौ
मेरो परिचयको
तर मेटाउन खोज्दैछ कोहि
हाम्रो चिनारी
बढाउन खोज्दैछ कोहि
हामी बिचको दुरी
भेट होला नहोला
उग्र छ आकांक्षाका बेगहरु
पगाल्दै छन् यी आणविक भट्टी
दिनरात यहाँ
हाम्रा हिमाली भेगहरु
डर छ अब फेरी सुते
भोलि के होला
पहिचान उस्तै
परिचय उही रहला नरहला ???
by:Sabee Shrestha
Kentmere Road ,London
Posted by Unknown
on 7:19 PM.
Filed under