"झर्याम झुरुम चुरा फुट्दा"

लक्ष्मण 'मिलन' विष्ट

झर्याम झुरुम चुरा फुट्दा, दैव पनि खुशी भयो ।
मेरो सानो संसार लुट्दा, दैव पनि खुशी भयो ।

शरिर भरी सेतै पहिरन, सिरमा शिन्दुर पुछिएको,
अलक्षिना भन्दै कुट्दा, दैव पनि खुशी भयो ।

मेरो देउता उनै थिए, मात्र एउटा उनै थिए,
अजम्बरी त्यो साथ छुट्दा, दैव पनि खुशी भयो ।

भाग्यको लिला हो या, प्रजुनिको पाप हो,
मेरो ओठको हाँसो चुड्दा, दैव पनि खुशी भयो ।

वोक्सि भन्ने आरोप लगाई म एउटी अवलालाई,
खेद्न पापि समाज जुट्दा, दैव पनि खुशी भयो ।

कालिकास्थान अछाम
हाल- दृष्टि वाटिका साहित्य समाज मुम्बै

Posted by Bikash Shah (Ghayal) on 9:06 PM. Filed under गज़ल . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0