गित : फुल्दा फुल्दै प्रित हाम्रो
भरत तिमल्सिना
फुल्दा फुल्दै प्रित हाम्रो,भुईँमा झरी ओइली गयो ।
अमृत मानी पिएँ माया, विष बनी मनमै रह्यो ।
प्रेम अनि युद्धमा त, सबै कुरा जायेज भन्थे
देउता बस्छन् मन्दिरमा,माया बस्छ मनमा भन्थे
न बनाउन सकेँ मन्दिर,न माया दिलमै सजाउन
न त सकेँ तिम्रो मनमा,विश्वासको दियो बलाउन ।
फुल्दा फुल्दै प्रित हाम्रो,भुईँमा झरी ओइली गयो ।
अमृत मानी पिएँ माया, विष बनी मनमै रह्यो ।
बाँधै बाँधी राखे पनि, चर्की बाध फुटेयो माया
बन्धन रैछ दुई दिनको,चङ्गा सरी टुट्यो माया
जिन्दगी नी यस्तै रैछ ,सुःख दुःख साट्नै पर्ने
लाखौं चोट मनमा राखी,ओठ खाली हाँस्नै पर्ने ।
फुल्दा फुल्दै प्रित हाम्रो,भुईँमा झरी ओइली गयो ।
अमृत मानी पिएँ माया, विष बनी मनमै रह्यो ।
Posted by Unknown
on 8:50 PM.
Filed under